Instalację wentylacyjną wewnątrz budynku lub pomieszczenia mogą zakańczać dwa typy elementów. Są to nawiewniki i kratki wentylacyjne. Ich zadaniem jest nawiew i wywiew powietrza w pomieszczeniu. Jak poprawnie wybrać element zakańczający instalację wentylacyjną? Wystarczą 4 proste kroki!

Rola elementów zakańczających instalację wentylacyjną

Nawiewniki umożliwiają ciągły przepływ powietrza. Odgrywają ważną rolę w prawidłowej cyrkulacji powietrza w pomieszczeniach. Konstrukcja nawiewnika ma zapewnić konkretne warunki komfortu, takie jak prędkość powietrza w pomieszczeniu, poziom dźwięku, wilgotność czy temperatura.

Kratki wentylacyjne montuje się w średnio- i niskociśnieniowych instalacjach wentylacyjnych jako elementy zakańczające kanały wentylacyjne.
Zarówno nawiewniki, jak i kratki wentylacyjne mają za zadanie nawiew lub wywiew powietrza. Są montowane wewnątrz budynku.

Jak zły dobór elementów zakańczających instalację wentylacyjną wpływa na pomieszczenie?

Jeżeli powietrze nie jest w odpowiedni sposób doprowadzane do pomieszczenia, sprzyja to gromadzeniu się pary wodnej i wilgoci, a to z kolei prowadzi do rozwoju pleśni i grzybów. Oznacza to, że zły dobór elementów nawiewno-wywiewnych (ich typu i rozmieszczenia) może się przekładać na wystąpienie alergii, astmy i innych chorób układu oddechowego użytkowników danego pomieszczenia. Kontrolowany dopływ powietrza eliminuje te problemy i zwiększa komfort użytkowników.

Elementy zakańczające instalację wentylacyjną

Co zatem wybrać do swojej inwestycji? Podpowiadamy!

1. Kratki wentylacyjne

Są podstawowym urządzeniem dystrybucji powietrza. Stosuje się je w budynkach o różnym przeznaczeniu, w tym w budynkach przemysłowych i mieszkalnych, a także biurowych. Kratki charakteryzują się dużą elastycznością, jeśli chodzi o rozmiar, a tym samym strumień powietrza, jaki może być przez nie nawiewany do pomieszczenia. Używa się ich w wentylacji zarówno grawitacyjnej, jak i mechanicznej. Możemy je podzielić ze względu na:

2. Nawiewniki

• Anemostaty (prostokątne, okrągłe sufitowe) – elementy nawiewne lub wywiewne przeznaczone do montażu w suficie. W zależności od typu i kształtu umożliwiają one kierowanie strugi powietrza wypływającej z tych nawiewników.
• Wirowe – stosuje się je w budynkach użyteczności publicznej oraz pomieszczeniach biurowych. Ich cechą charakterystyczną jest wytwarzanie wirowego ruchu powietrza, często o wysokim współczynniku indukcyjności. Dzięki temu nawiewniki wirowe zapewniają intensywne mieszanie powietrza nawiewanego z powietrzem w pomieszczeniu.
• Szczelinowe – są często stosowane w pomieszczeniach biurowych typu open space. Dzięki długiej, wąskiej szczelinie nawiewników powietrze jest równomiernie dystrybuowane w pomieszczeniu, co minimalizuje przeciągi i zapewnia komfort użytkowników.
• Podłogowe – typowe rozwiązanie w przypadku hal basenowych. Te nawiewniki montuje się bezpośrednio w podłodze. Zapewniają one równomierne rozprowadzenie powietrza na niskim poziomie, co jest szczególnie korzystne w miejscach, gdzie tradycyjne systemy wentylacji mogą być niewystarczające lub niewłaściwe.
• Dysze dalekiego zasięgu – znajdują zastosowanie w wysokich pomieszczeniach o dużej kubaturze (np. salach teatralnych, salach kinowych, halach przemysłowych). Cechują się dużym zasięgiem strumienia nawiewanego powietrza oraz niewielkimi oporami przepływu.

Cztery kroki doboru elementów zakańczających instalację wentylacyjną

1. Obliczamy ilość powietrza dostarczanego do pomieszczenia

Strumień powietrza dostarczanego do pomieszczenia często określa się na podstawie:
a) liczby osób w pomieszczeniu. Bierze się pod uwagę kryterium ilości świeżego powietrza na osobę. Może to być np. 30–50 m3/h na osobę;
b) krotności wymian dostarczania świeżego powietrza – np. 2 wymiany na godzinę w gabinecie lekarskim.

2. Dobieramy typ elementu nawiewnego w zależności od przeznaczenia pomieszczenia

3. Określamy liczbę urządzeń

Nawiewniki rozmieszczamy jak najbardziej równomiernie, proporcjonalnie do zysków i strat ciepła w pomieszczeniu.

4. Dobieramy parametry i wielkość wybranego elementu

W tym kontekście należy zwrócić uwagę na:

• położenie nawiewnika (ściana, sufit, podłoga),
• stratę ciśnienia na nawiewniku,
• generowany poziom hałasu,
• prędkość w strefie przebywania ludzi – prędkość graniczna to najczęściej 0,2 m/s,
• przeszkody na drodze nawiewanego powietrza – ściany mogą powodować zaburzenie strugi powietrza, tworząc przeciąg. Powoduje to dyskomfort użytkowania.