Rozwiązania projektowe dla systemów nadciśnieniowych. Zgodność z Normą PN-EN 12101-6 cz. II
Autor
Rafał Polichnowski
Asystent Dyrektora Handlowego – SMAY Sp. z o.o
W ostatnim naszym artykule omówiliśmy system różnicowania nadciśnienia klasy B oraz kryterium prędkości przepływu powietrza do strefy objętej pożarem, wynoszącym 2 m/s w przypadku upustu grawitacyjnego. Tym razem skupimy się na rozwiązaniu w oparciu o upust mechaniczny, którego celem będzie odprowadzenie gorącego dymu ze strefy objętej pożarem.
Norma PN-EN 12101-6 rozróżnia sześć klas systemów różnicowania nadciśnienia: A, B, C, D, E oraz F. Projektant we współpracy z rzeczoznawcą powinien ustalić, którą z klas należy zastosować w danym obiekcie. Konsekwencją tego wyboru będą narzucone przez normę kryteria, jakie należy spełnić przy projektowaniu systemu. Łącznie rozróżniamy 5 wersji systemu opartego o upust mechaniczny. Dzisiaj omówimy trzy z nich natomiast w następnym artykule kolejne dwa.
Upust mechaniczny
Przy tym rozwiązaniu musimy dążyć do uzyskania jak najmniejszego podciśnienia w strefie objętej pożarem przy zamkniętych drzwiach do przedsionka, ponieważ wartość podciśnienia wpływa bezpośrednio na siłę otwarcia drzwi, która nie może przekroczyć 100 N.
a) Zakładamy, że nawiew całości powietrza następuje do klatki schodowej (Rysunek 4). Powietrze o wydatku 14 400 m3/h przemieszcza się przez otwór drzwiowy pomiędzy klatką schodową a przedsionkiem, a następnie przez otwór drzwiowy pomiędzy przedsionkiem i strefą objętą pożarem. W dalszej kolejności zostaje przetranportowane na zewnątrz budynku przez zaprojektowany system oddymiania. Do kompensacji oddymiania przy zamkniętych drzwiach przewiduje się okno oddymiające o powierzchni czynnej 2 m2. Przeanalizujmy więc, jaki jest generowany opór i wydatek systemu przy tak realizowanym kryterium przepływu.
Rysunek 4. Powietrze przepływające przez otwór drzwiowy z jednej przestrzeni do drugiej.
LEGENDA:
- 1. Jednostka napowietrzająca typu iSWAY
- Układ podwójnej czerpni regulowany przepustnicą
- Wentylator oddymiający typu SEFL/REF
- Kratka nawiewna z przepustnicą typu STW/GA
- Okno oddymiające z siłownikiem – funkcja kompensacji oddymiania
- Tłumik akustyczny płytowy typu TAP
- Zdalny czujnik ciśnienia typu P-MACF
- Klapa wentylacji pożarowej z siłownikiem typu KWP-P-E
- Kratka oddymiająca typu SDS-STW
Powietrze przepływające przez otwór drzwiowy z jednej przestrzeni do drugiej z prędkością 2 m/s generuje opór 6 Pa (Tabela 1). Ponieważ mamy dwa otwory drzwiowe, więc suma oporów wyniesie 12 Pa. Realizujemy upust mechaniczny, zatem nie będą w tym przypadku występować dodatkowe opory. Sumarycznie mamy więc 12 Pa oporów. Wynika z tego, że na wszystkich pozostałych otworach, jakie znajdują się w klatce schodowej, musimy wygenerować opór o wartości co najmniej 12 Pa, aby powietrze przemieszczało się przez otwarte drzwi w kierunku kratki wyciągowej systemu oddymiania.
Największym otworem na klatce schodowej są otwarte drzwi ewakuacyjne na zewnątrz budynku. Przyjmijmy, że ich powierzchnia wynosi 2 m2. Aby wytworzyć na nim 12 Pa oporu, prędkość przepływającego powietrza powinna wynosić 2,9 m/s. Wynika z tego, że przy kryterium przepływu 2 m/s do klatki schodowej musimy dostarczyć 20 880 m3/h (w naszej analizie nie uwzględniamy pozostałych nieszczelności na klatce). Zatem sumaryczna ilość powietrza niezbędna do spełnienia kryterium przepływu przy tak zrealizowanym upuście mechanicznym wynosi 14 400 m3/h + 20 880 m3/h = 35 280 m3/h. Teraz należy przeanalizować właściwe rozmieszczenie nawiewów powietrza na klatce schodowej, aby na żadnym piętrze nie przekroczyć dopuszczalnej siły otwarcia drzwi, która wynosi 100 N.
UWAGA!
Nieszczelności klatki schodowej przy kryterium różnicy ciśnień (Rysunek 1) mogą być znacząco niższe. Wentylator musi zatem tłoczyć skrajnie różne wydatki powietrza w zależności od liczby zamkniętych lub otwartych drzwi. Należy zawsze stosować urządzenia, które mają aktualne certyfikaty potwierdzające zakres pracy wentylatora oraz szybkość reakcji systemu. Dodatkowo trzeba zaprojektować system oddymiania strefy objętej pożarem na wydatek 14 400 m3/h.
c) Zakładamy, że nawiew całości powietrza następuje do przedsionka (Rysunek 6). Powietrze o wydatku 14 400 m3/h przemieszcza się przez otwór drzwiowy pomiędzy przedsionkiem i strefą objętą pożarem. W dalszej kolejności zostaje przetransportowane na zewnątrz budynku przez zaprojektowany system oddymiania. Do kompensacji oddymiania przy zamkniętych drzwiach przewiduje się otwór w ścianie pomiędzy strefą objętą pożarem a przedsionkiem o powierzchni czynnej 1 m2. Aby prędkość przepływu 2 m/s przez otwarte drzwi została utrzymana, do przedsionka należy nawiać dodatkowo 7200 m3/h. Sumarycznie nawiewamy do przedsionka 14 400 m3/h + 7200 m3/h = 21 600 m3/h. Przeanalizujmy więc, jaki jest generowany opór i wydatek systemu przy tak realizowanym kryterium przepływu.
LEGENDA:
- Jednostka napowietrzająca typu iSWAY
- Układ podwójnej czerpni regulowany przepustnicą
- Wentylator oddymiający typu SEFL/REF
- Kratka nawiewna z przepustnicą typu STW/GA
- Okno oddymiające z siłownikiem – funkcja kompensacji oddymiania
- Tłumik akustyczny płytowy typu TAP
- Zdalny czujnik ciśnienia typu P-MACF
- Klapa wentylacji pożarowej z siłownikiem typu KWP-P-E
- Kratka oddymiająca typu SDS-STW
Powietrze przepływające przez otwór drzwiowy z jednej przestrzeni do drugiej z prędkością 2 m/s generuje opór 6 Pa (Tabela 1). Ponieważ mamy jeden otwór drzwiowy, suma oporów wyniesie 6 Pa. Realizujemy upust mechaniczny, więc nie będą w tym przypadku występować dodatkowe opory. Sumarycznie mamy więc 6 Pa oporów. Wynika z tego, że na wszystkich otworach, jakie znajdują się w klatce schodowej, musimy wygenerować opór o wartości co najmniej 6 Pa, aby powietrze przemieszczało się przez otwarte drzwi w kierunku kratki wyciągowej systemu oddymiania.
Największym otworem na klatce schodowej są otwarte drzwi ewakuacyjne na zewnątrz budynku. Przyjmijmy, że ich powierzchnia wynosi 2 m2. Aby wytworzyć na nim 6 Pa oporu, prędkość przepływającego powietrza powinna wynosić 2,0 m/s. Wynika z tego, że przy kryterium przepływu 2 m/s do klatki schodowej musimy dostarczyć 14 400 m3/h (w naszej analizie nie uwzględniamy pozostałych nieszczelności na klatce). Zatem sumaryczna ilość powietrza niezbędna do spełnienia kryterium przepływu przy tak zrealizowanym upuście mechanicznym wynosi 14 400 m3/h + 14 400 m3/h = 28 800 m3/h. Teraz należy przeanalizować właściwe rozmieszczenie nawiewów powietrza na klatce schodowej, aby na żadnym piętrze nie przekroczyć dopuszczalnej siły otwarcia drzwi, która wynosi 100 N. Dotyczy to również drzwi z przedsionka do strefy objętej pożarem. Nawiew do klatki i przedsionka realizowany jest przez dwa niezależne urządzenia.
UWAGA!
Nieszczelności przedsionka oraz klatki schodowej przy kryterium różnicy ciśnień (Rysunek 1) mogą być znacząco niższe. Wentylator musi zatem tłoczyć skrajnie różne wydatki powietrza w zależności od liczby zamkniętych lub otwartych drzwi. Należy zawsze stosować urządzenia, które mają aktualne certyfikaty potwierdzające zakres pracy wentylatora oraz szybkość reakcji systemu. Dodatkowo trzeba zaprojektować system oddymiania strefy objętej pożarem na wydatek 14 400 m3/h.
LEGENDA:
- Jednostka napowietrzająca typu iSWAY
- Układ podwójnej czerpni regulowany przepustnicą
- Wentylator oddymiający typu SEFL/REF
- Kratka nawiewna z przepustnicą typu STW/GA
- Klapa transferowa z siłownikiem typu WKP-O-E-T
- Tłumik akustyczny płytowy typu TAP
- Zdalny czujnik ciśnienia typu P-MACF
- Klapa wentylacji pożarowej z siłownikiem typu KWP-P-E
- Kratka oddymiająca typu SDS-STW
Powietrze przepływ ające przez otwór drzwiowy z jednej przestrzeni do drugiej z prędkością 2 m/s generuje opór 6 Pa (Tabela 1). Ponieważ mamy jeden otwór drzwiowy, suma oporów wyniesie 6 Pa. Realizujemy upust mechaniczny, więc nie będą w tym przypadku występować dodatkowe opory. Sumarycznie mamy więc 6 Pa oporów. Wynika z tego, że na wszystkich otworach, jakie znajdują się w klatce schodowej, musimy wygenerować opór o wartości co najmniej 6 Pa, aby powietrze przemieszczało się przez otwarte drzwi w kierunku kratki wyciągowej systemu oddymiania.
Największym otworem na klatce schodowej są otwarte drzwi ewakuacyjne na zewnątrz budynku. Przyjmijmy, że ich powierzchnia wynosi 2 m2. Aby wytworzyć na nim 6 Pa oporu, prędkość przepływającego powietrza powinna wynosić 2,0 m/s. Wynika z tego, że przy kryterium przepływu 2 m/s do klatki schodowej musimy dostarczyć 14 400 m3/h (w naszej analizie nie uwzględniamy pozostałych nieszczelności na klatce). Zatem sumaryczna ilość powietrza niezbędna do spełnienia kryterium przepływu przy tak zrealizowanym upuście mechanicznym wynosi: 14 400 m3/h + 21 600 m3/h = 36 000 m3/h. Teraz należy przeanalizować właściwe rozmieszczenie nawiewów powietrza na klatce schodowej, aby na żadnym piętrze nie przekroczyć dopuszczalnej siły otwarcia drzwi, która wynosi 100 N. Dotyczy to również drzwi z przedsionka do strefy objętej pożarem. Nawiew do klatki i przedsionka realizowany jest przez dwa niezależne urządzenia.
UWAGA!
Nieszczelności klatki schodowej przy kryterium różnicy ciśnień (Rysunek 1) mogą być znacząco niższe. Wentylator musi zatem tłoczyć skrajnie różne wydatki powietrza w zależności od liczby zamkniętych lub otwartych drzwi. Ponieważ kompensacja oddymiania realizowana jest przez powietrze dostarczane do przedsionka, wydatek przy kryterium różnicy ciśnień (Rysunek 1) wynosi 21 600 m3/h. Urządzenie nawiewne dostarcza cały czas niezmienną ilość powietrza – zarówno przy zamkniętych, jak i otwartych drzwiach. Należy zawsze stosować urządzenia, które mają aktualne certyfikaty potwierdzające zakres pracy wentylatora oraz szybkość reakcji systemu. Dodatkowo trzeba zaprojektować system oddymiania strefy objętej pożarem na wydatek 21 600 m3/h.
Safety Way: innowacyjny system różnicowania ciśnień – drogi ewakuacyjne wolne od dymu i ognia – najwyższy stopień ochrony
System różnicowania ciśnień Safety Way to rozwiązanie dla budynków wielokondygnacyjnych:
- iSWAY-FC® do różnicowania ciśnienia w systemach kontroli rozprzestrzeniania dymu i ciepła,
- wykorzystanie innowacyjnego algorytmu predykcyjnego,
- wytrzymały nawet w ekstremalnych warunkach atmosferycznych system Anty Frost,
- 24-godzinny autotest sprawdzający wszystkie podzespoły,
- automatyczna adaptacja do zmieniających się warunków podczas eksploatacji obiektu,
- komunikacja pomiędzy poszczególnymi elementami zestawu i stały monitoring wszystkich jego elementów (regulatory, zdalne czujniki ciśnienia itd.),
- stały pomiar P-MAC(F) wartości zadanej statycznego ciśnienia różnicowego pomiędzy przestrzenią chronioną i odniesienia.
Pobierz wydanie przewodnia “System różnicowania ciśnień”